Juist omdat Sabien de Kleijn nooit een school had gebouwd, werd ze gevraagd door de gemeente Leiden voor deze school in het Leidse Hout. De buurt wilde liever niets, maar in elk geval mocht het groen niet worden aangetast, zelfs het struweel niet. Aan de bewoners is tegemoet gekomen door aan de school een villa-achtige vorm te geven, dichtbij de doorgaande weg, en door het volume zo te draaien dat de bewoners alleen het smalste deel van het gebouw zien. De school is op te vatten als een scharnierende duimstok, met twee stroken boven elkaar die net iets zijn verdraaid ten opzichte van elkaar. De tussenruimte is gang en tegelijk plek voor alle taken die buiten de lokalen plaatsvinden.
De gang levert met twee trappen een mooie doorgaande beweging op in het gebouw. Aan het einde van de gang is een groot raam waar de natuur kan binnendringen. Door de school te laten scharnieren is het niet één gebouw, wat benadrukt wordt doordat er twee ingangen zijn, maar ook door in de school alles wat de eerste verdieping draagt dezelfde kleur te geven, zodat constructie en de beweging in de vorm zijn te herkennen.
In de wand van het speellokaal zit een bar met twee niveaus: één op standaardhoogte, met daaronder als melkgebit een bar voor kinderen.
