Twee getrapte woongebouwen zijn loodrecht op het water geplaatst. Door een onderdoorgang aan de waterzijde blijft de kade begaanbaar. Een van de gebouwen bevat een postkantoor. Het dakterras is voor de bewoners van alle 22 woningen toegankelijk. De architectuur verwijst nadrukkelijk naar de woningbouwtraditie van de Nieuwe Zakelijkheid van architecten als Oud Duiker en Rietveld. Tekst: Architectuurgids.nl
Arne van Herk 1996: “Voor het eiland Wittenburg hebben Sabien de Kleijn, mijn compagnon in ons architectenbureau, en ik het volgende stedenbouwkundig idee voorgesteld: een hoge ruggengraatbebouwing in het midden van het eiland en op de flanken een bebouwing die naar het water toe in hoogte afloopt. Het verwachte resultaat is een benadrukking van het eilandkarakter met wisselende openbare ruimten langs de waterkant. Deze openbare ruimten zijn ook goed vanaf het midden van het eiland waar te nemen. Als inspiratiebron laat ik u deze prent van de Veronese School uit het jaar 1570 zien: ‘Tuin langs gracht’ . Er is een overdekt gebied aan het water, een pergola waar onderdoor je ver de tuin in kunt kijken. Een heer dekt de tafel in de schaduw, een boot meert af aan een steiger om iemand aan boord te laten komen. Er is een bank waarop een dame zit te vissen. Het woongebouw dat ik nu wil bespreken, probeert op alle fronten aan te sluiten op en verbindingen te leggen met deze stedelijke omgeving van het eiland. Als eerste noem ik de toegangen tot dit woongebouw, afwijkend van het standaard portiek etagesysteem. We hebben de nadelen van portiek etagebouw proberen te vermijden. De bewoners op de begane grond dreigen namelijk altijd voor de rotzooi en andere onhebbelijkheden van de bovenburen te moeten opdraaien. Voorts was het uitgangspunt bij dit ontwerp per verdieping een wisselende relatie met de straat te creëren. Op de begane grond zijn etagewoningen met de voordeur en de woonkamer direct aan de straat. Op de eerste verdieping bevinden zich maisonnettes gekoppeld als driespanner in een doorzichtige gevel met een open portiek. Hier buigt de trapleuning de straat in en nodigt je uit binnen te komen. Het trappenhuis op de kop van het gebouw ontsluit de galerij op de derde verdieping en het dakterras. ’s Nachts is dit trappenhuis een lantaarn voor het openbare gebied. De relatie met de straat, vanuit de woning en het dakterras maakt dat de bewoners zich prettig voelen binnen hun omgeving.” Uit Menu van de dag.
