1970 Res Nova

Categorie
Trefwoorden

Sinds november 1970 bewonen Sabien 
de Kleijn en Arne van Herk het binnen
vaartschip Res Nova. In de loop der
 jaren hebben ze overal gelegen, van
 Groningen tot Antwerpen, in telkens
 een andere omgeving en met telkens 
nieuwe buren. Zeker in het begin voelden ze zich daardoor ‘explorers’, met
 vakantie zonder ooit iets vergeten mee
 te nemen.
 Aan boord ben je zelfvoorzienend
 zonder elektriciteit of stromend water,
 wat noopt tot zuinigheid en inventiviteit. Van Herk en De Kleijn hebben 
twintig jaar op het schip geleefd zonder 
aansluitingen. Met water in tanks, olie
 voor de verwarming, elektrische pompen voor wat echt niet met de hand kon,
 gasflessen om te koken en een
 Amerikaanse windmolen (van een 
vooroorlogs type dat vanwege de oorlog 
in Vietnam weer in productie was genomen) om 12V stroom op te wekken.

Hun eerste ligplaats, de
 Rotterdamse Wijnhaven, was gereser
veerd voor beroepsvaart, zodat ze 
moesten camoufleren dat ze op hun
 schip woonden. Daarom zaten de
 ramen verscholen in de luikkappen. De
 ramen waren van plexiglas, met bouten 
op trekspanning geklemd, als een vel.
 Je zag ze nauwelijks in de bruine dekkleden. Later kwamen er witte dekkleden waar je de ramen wel goed in zag
 en werd ook een andere versie ontwik
keld van wederom plexiglas, vastgezet 
met elastiek, op kragen van autopor
tierrubbers.
 Met spleten van slechts twintig cen
timeter breed in de lengterichting bleek
 je voldoende licht en zicht te krijgen. 
Licht en schaduw bepalen de oriëntatie 
aan boord. Toen het schip de eerste 
keer een slag gedraaid werd, was het
 confronterend om te merken dat het
 richtinggevoel ontregeld was. Onder
 de luikkappen, die nog alres nova patrijspoortview herk de kleijntijd open kun
nen, zit zeildoek. De ramen in de luiken 
zijn schuin afgetimmerd om maximaal 
rendement te hebben van de smalle
 spleten.

Binnen is isolatie aangebracht
 tegen de scheepswand, met daarover
heen golfplaat dat tegen de bolling is 
geklemd, dat met de stilstaande lucht
 ook weer isoleert. Van tweedehands
 luiken zijn lange banken getimmerd,
 die net als de houten vloer uit korte
 stukken bestaan, vanwege de torsie
 en beweging in de romp.
 Het schip heeft een klein voor- en
 achteronder en een stuurhut met keuken, de enige plek met uitzicht, als een
 soort prieel op het dak van het ruim.

Voorin ligt als een ei een gestuukte 
kooi. Het achteronder is bekleed met
een behang van schrijfmachinepapier.
 In het voor- en achteronder staan 
kachels zodat je je ’s winters kunt
 terugtrekken in een kleiner deel van 
de ruimte.
 Het schip was in de eerste jaren 
behalve woonruimte ook bureau, met
 tekentafels, werkbanken en gereedschap. Dankzij het leven op de Res
 Nova weten Van Herk en De Kleijn zich 
als gebruiker en ontwerper behendig te 
bewegen in een minimale ruimte, wat is
 terug te zien in hun kleinere projecten, 
de verbouwingen met kombuisachtige
 keukens en in hun meubelstukken.
 Daarnaast heeft het leven aan boord,
 dicht bij de natuur, ze sterk bewust
gemaakt van de ruimte en hoe je al
 varend daarin kunt verdwijnen.

van herk en de kleijn architecten res nova